
Eenzaamheid onder boeren
Tekst: Dik Veefkind – AgroCoach
Publicatie: weekblad boerderij / boerderij online, oktober 2019
Aan het einde van een boerenavond waar ik een inleiding hield komt hij een beetje schuchter op me af. Alhoewel ik hem nog nooit gesproken heb, komt hij me bekend voor maar kan ik hem niet plaatsen. Tot we in gesprek raken. Al luisterend kom ik er achter: hij is een oud-deelnemer van het TV-programma boer zoekt vrouw.
Gemis
Aanvankelijk leek het programma voor hem succesvol te eindigen, maar naar verloop van tijd kwam hij toch weer alleen te staan. Uiteraard is hij teleurgesteld. Hij is weer alleen en dat wilde hij nou juist niet. In het gesprek wat we samen voeren voel ik zijn pijn en verdriet maar vooral het gemis en de eenzaamheid.
Als ik door de donkere nacht terugrijd naar huis denk ik aan hem. Ik ga naar huis, waar ik bij binnenkomst struikel over de schoenen van één van mijn kinderen. Hij komt alleen thuis en zal in het donker hoogstens struikelen over een stuk gereedschap… Niemand wacht op hem, praat met hem, knuffelt met hem.
Eenzaamheid onder boeren lastig thema
Ik vind eenzaamheid onder boeren één van de lastigste thema’s die ik tegenkom in mijn werk. Het heeft iets wreeds in zich, ik vind het oneerlijk. Maar dat is de bril waardoor ik naar deze situaties kijk. Eenzaamheid blijft vaak onbesproken. Het lijkt wel alsof we het lastig vinden om er over te beginnen.
Ik ken boeren die geen partner hebben en op zich een prima leven leiden en daar zelf tevreden over zijn. Daarnaast zijn er boeren of boerinnen die zich eenzaam voelen terwijl ze wel een partner hebben. Dat lijkt mij moeilijk. Maar er zijn er ook die een grote leegte en gemis ervaren omdat er niemand is om het leven en de boerderij mee te delen en mogelijk door te geven.
Gevoelens en verlangens
Alleenstaande boeren en boerinnen, we kennen er wellicht allemaal één in onze omgeving. Hoe gaan we met ze om? Weten we wat zij nodig hebben? Wat zijn hun gevoelens en verlangens? Of zijn zij gewoon collega’s of klanten zoals alle andere boeren? Is het onze taak om hen aandacht en tijd te geven? En hebben ze daar wel behoefte aan?
Jaren geleden kwam ik zelf alleen te staan. De leegte en het gemis heb ik zelf ervaren. Dat is waarschijnlijk ook de reden waarom eenzaamheid een belangrijk thema voor mij is. Ik voelde me in het bijzijn van anderen wel eens alleen. Alsof je er op een bepaalde manier niet bij hoort. Dat was niet zo, maar dat was mijn gevoel en beeld van sommige situaties. Ik vond het fijn als mensen belangstellend waren en aandacht hadden voor mijn persoonlijke situatie, en dat zal uiteraard voor iedereen anders zijn.
Oog voor elkaar
In de agrarische sector komt er gelukkig steeds meer oog voor de menselijke kant van het boerenleven. Als boer ben je ook maar gewoon mens. Je hebt gevoelens zoals vreugde, verdriet, verlangens en teleurstellingen. Eenzaamheid ervaren is denk ik één van de lastigste gevoelens die je als mens kunt hebben. Mijn oproep is dat we aandacht geven aan diegene die er in het leven of op zijn of haar bedrijf alleen voor staat. Niet als opdringerige bemoeial, maar als betrokken collega, buur, familie of vriend.
Ben je alleen? Ik wens je veel sterkte en fijne familie en vrienden toe. Heb je die niet? Zoek dan eens als je daar behoefte aan hebt contact met iemand om over je leven te praten. Ken je een alleenstaande boer of boerin? Stap eens op hem of haar af en wees een goede buur of vriend. Jij kunt het verschil maken.
Zoek je hulp? Klik hier.
Hier lees je het artikel op boerderij.nl
Dik Veefkind is agrarisch coach en agrarisch mediator. Wil je meer informatie over wat hij voor je kan doen? Neem dan rechtstreeks contact op. Dik is bereikbaar via 06-53583325 of stuur een mail naar: d.veefkind@agrocoach.nl