Het gaat niet goed met mij…

Tekst: Dik Veefkind, AgroCoach
Publicatie: vakblad Boerderij / Boerderij online, november 2025.

Voor een buitenstaander is hij een hardwerkende boer. Maar ik zie iets anders: de spannig in zijn lijf en de vermoeidheid in zijn ogen…

De geur van mest en vers omgeploegde grond hangt over het erf als ik aankom. Trekkers staan klaar met aangekoppelde machines. Jan loopt controlerend langs de machines, een vetspuit in de hand. Voor een buitenstaander het beeld van een hardwerkende boer. Maar ik zie iets anders. Ik zie de spanning in zijn schouders, de vermoeidheid in zijn ogen, de stille druk die hij al te lang met zich meedraagt.

Jan runt samen met zijn broer het akkerbouwbedrijf dat ooit van hun ouders was. Twee broers, één bedrijf, een verbond dat goed kan werken, maar ook veel vraagt. Zijn broer is degene die het voortouw neemt: zakelijk, uitgesproken, aanwezig. Jan is de stille kracht. Hij werkt van zonsopkomst tot zonsondergang en verder, denkt in oplossingen in plaats van woorden en laat beslissingen vaak aan de ander over. Niet uit onverschilligheid, maar uit harmonie. Hij wil geen strijd, geen gedoe. Zo is het altijd geweest.

Toch merkt Jan dat die houding hem begint op te breken. De laatste tijd klaagt hij over rugpijn, slaapt onrustig, en raakt sneller geïrriteerd dan vroeger. Waar hij voorheen geduld had met alles en iedereen, is zijn lontje korter geworden. Vooral zijn gezin heeft daar last van. Soms lijkt hij zichzelf kwijt te zijn in de eindeloze opeenvolging van seizoenen en verplichtingen.

Praten over zijn gevoelens ligt niet zo in zijn aard

Ik hoor hem vertellen hoe het hem raakt als zijn broer weer een beslissing neemt zonder overleg, of als de druk van regelgeving en stijgende kosten hem boven het hoofd groeit. Maar hij slikt het in. “Ach, laat maar,” zegt hij dan. “Het komt wel goed”, zegt hij tegen beter weten in.

Praten over gevoelens of zorgen ligt niet zo in zijn aard en zeker niet als het gaat over zijn eigen functioneren. In de boerenwereld, waar ‘gewoon doorgaan’ vaak de norm is, voelt kwetsbaarheid al snel als zwakte. Terwijl juist daar zoveel kracht in schuilt.

Een paar weken geleden stelde zijn vrouw voor dat hij eens met iemand zou kunnen praten. Een vriend, de huisarts, of misschien een coach? Jan glimlachte daarop wat ongemakkelijk. “Wat moet ik die vertellen? Dat ik moe ben van mijn werk? Dat hoort er toch bij?”
Maar zij weet dat het dieper zit. Het is niet alleen de werkdruk. Het is het gevoel niet gehoord te worden, geen ruimte te voelen om echt zichzelf te zijn binnen het bedrijf dat zijn lust en leven is.

Het zijn gesprekken die in veel agrarische gezinnen herkenbaar zijn. We praten moeiteloos over grond, gewasopbrengsten, vee en machines, over andere mensen… maar als het over persoonlijke gevoelens of zorgen gaat, vallen de meesten stil. Terwijl juist die stilte soms het hardst om aandacht vraagt.

Inmiddels hebben ze contact gezocht en om hulp gevraagd. Je hoeft het namelijk niet allen te doen. Boeren zijn van nature sterk en veerkrachtig. Maar zelfs de vruchtbaarste grond raakt uitgeput als er nooit rust of voeding komt. Soms is het nodig dat het even stormt, voordat er weer iets nieuws kan groeien.

En misschien, heel misschien, begint die groei met het lef om te zeggen: “het gaat niet goed met mij…”

Dik Veefkind is agrarisch coach, mediator en trainer en begeleidt agrarisch ondernemers en erfbetreders. Heb je naar aanleiding van dit artikel vragen of behoefte aan een goed gesprek? Neem dan contact met Dik op. Mail naar: info@agrocoach.nl of bel rechtstreeks: 06-53583325.

Lees het originele artikel ‘Het gaat niet goed met mij´ hier