Over je eigen grens gaan
Psychische problemen boeren taboe
Tekst: Dik Veefkind | AgroCoach
Publicatie: vakblad Boerderij / Boerderij online, 16 juni 2021.
Psychische problemen boeren taboe. Toegeven dat het niet goed met je gaat, is moeilijk. Schaamte speelt een rol.
Van verschillende kanten komen er steeds vaker verhalen en signalen over de mentale nood waar veel boeren mee zouden worstelen. Ook in mijn praktijk kan ik er niet omheen en dat wil ik trouwens ook niet.
Als het ‘in de kop’ niet lekker gaat, merk je daar in de alledaagse praktijk meestal veel van: privé, in het gezin en bedrijfsmatig. Mentale klachten zijn overigens niet vreemd en kunnen vele oorzaken hebben. Het kan iedereen overkomen.
Het doe-het-zelfgehalte met betrekking tot mentale of psychische klachten onder boeren lijkt vrij hoog te zijn
Niemand vindt het makkelijk om toe te geven dat het niet goed gaat. Daar hoef je geen boer voor te zijn. Het is makkelijker om te zeggen dat het wel goed gaat, dan krijg je ook geen lastige vragen. Velen houden ‘de vuile was’ liever achter de dampalen. Stel je voor dat je toegeeft dat het niet goed met je gaat, wat zullen je buren ervan denken, of erger, wat bespreken ze over jou? ‘Heb jij hulp? Ben je ziek ofzo?’ Nee, het is veiliger om het zelf op te lossen. Of het te negeren. Of om nog harder te gaan werken, dan vergeet je het wel… Het doe-het-zelfgehalte met betrekking tot mentale of psychische klachten onder boeren lijkt vrij hoog te zijn.
Er zijn op lokaal en landelijk niveau goede initiatieven om boeren die vastlopen verder te helpen
Intussen zit de reguliere hulpverlening in zijn maag met de problematieken waar boeren voor bij ze aankloppen. “Neemt u maar even een paar weken vrij”, zei de praktijkondersteuner van de huisarts tegen een veehouder. De man had geen flauw benul wat een boerenbedrijf inhoudt. Reguliere hulpverlening sluit in de meeste gevallen onvoldoende aan bij de specifieke behoeften van agrarisch ondernemers. Met enige regelmaat begeleid ik hen die zich bij de huisarts of psycholoog niet goed gehoord of begrepen voelen. Een incidentele positieve uitzondering daargelaten.
Gelukkig zit de sector zelf niet stil. Er zijn op lokaal en landelijk niveau goede initiatieven om boeren die vastlopen verder te helpen. Denk daarbij maar eens aan de agrozorgwijzer, zorg om boer en tuinder en 113 Zelfmoordpreventie. Ook verschillende GGD ’s realiseren zich gelukkig dat zij een rol kunnen spelen in het ondersteunen van boeren met mentale klachten. Het zou goed zijn als de reguliere hulpverlening de weg weet te vinden naar de hulpverleners met een agrarische achtergrond.
Maak van je hart geen moordkuil. En dat bedoel ik letterlijk!
Maar er is meer nodig. En dat gaat over het taboe wat er bij veel ondernemers rust op het bespreekbaar maken van klachten op mentaal of psychisch gebied. Schaamte speelt hierbij een grote rol. Toegeven dat je het zelf even niet meer kunt, in een sector waar je als ondernemer bijna alles wel zelf moet kunnen, valt niet mee. Maar ook het niet gewend zijn om hierover aan de bel te trekken of om over gevoelens en persoonlijke problemen te praten speelt mee. Je hebt in zekere zin lef en moed nodig om uit je cirkeltje te stappen en hulp te vragen.
Maak van je hart geen moordkuil. En dat bedoel ik letterlijk!
Dik Veefkind is agrarisch coach en mediator. Heb je behoefte aan een goed gesprek , vragen of hulp nodig naar aanleiding van dit bericht? Neem dan gerust contact met me op. Je kunt ook een mail sturen naar: info@agrocoach.nl. Bellen is ook mogelijk: 06-53583325.
Lees hier het artikel op Boerderij online.
Related posts
